Όταν περίμενες αργά
δίχως να βλέπει κανείς
ότι κρατούσες μπαστούνι
δεν είπες τίποτα
γιατί είχες καλούς τρόπους
και θεωρούσες πάντα
ότι ήταν αδύνατο
να μην το αντιληφθούν
ξαφνιάστηκες από τον ποιητή
που πρόσεξε τις κινήσεις
που χαρακτηρίζουν τη ζωή
που δυσκολεύεται
λόγω εμποδίων
και σου ζήτησε
μόνο με το βλέμμα του
να καθίσεις κι εσύ
μαζί μ’ αυτόν
για να σηκωθείς
την κατάλληλη στιγμή.