15619 - Είμαι άνθρωπος, δίνω το αίμα μου
Ν. Λυγερός
Με την πάροδο του χρόνου, οι περισσότεροι από εμάς δεν σκέφτονται ότι πρέπει να υπάρχει μια μύηση στον τομέα της αιμοδοσίας και θεωρούν απλώς ότι έχουν κακούς μαθητές. Και επειδή έχουν κακούς μαθητές αναρωτιούνται «μα δεν διαβάζουν το πρόγραμμα;». Γιατί να το διαβάσουν το πρόγραμμα; Οι άνθρωποι που πηγαίνουν σε μια τάξη πηγαίνουν επειδή τους έχουν ανακοινώσει ότι για να περάσουν στο επόμενο στάδιο πρέπει να περάσουμε από αυτό το πρόγραμμα. Αν οι άνθρωποι ήξεραν π.χ. ότι «άμα δεν δίνεις το αίμα σου δεν μπορείς να είσαι άνθρωπος» βλέπετε, είναι μια πολύ απλή φράση. Για παράδειγμα: πολύ συχνά οι άνθρωποι λένε ότι είναι πρόσφυγες. Το έλεγαν και στην Κύπρο και σε κάποια φάση, λοιπόν, ανακοινώσαμε το εξής σύνθημα: «Αν δεν έχεις κάνει προσφυγή, δεν είσαι πρόσφυγας». Μπορείς να λες ότι είσαι, αλλά όχι ότι είσαι. Όταν είδαμε αυτή τη διαδικασία με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εξηγήσαμε πολύ απλά και σε πολλούς Κύπριους ότι δεν μπορείς συνεχώς να λες «είμαι πρόσφυγας, είμαι πρόσφυγας, είμαι πρόσφυγας» και τελείωσε και μετά λες «γιατί δεν με βοηθάει κανένας, γιατί δεν έχω επιδοτήσεις, γιατί δεν έχω κάποιους που να ασχολούνται μαζί μου;». Γιατί πολύ απλά σε επίπεδο τουλάχιστον Ευρωπαϊκό δεν ξέρει κανένας ότι είσαι πρόσφυγας, εφόσον δεν έχεις κάνει μια προσφυγή η οποία αποδεικνύει ότι κάποιος καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματά σου. Αυτό ήταν το πρώτο στάδιο. Το δεύτερο στάδιο ήταν ότι βγάλαμε διάφορες ετικέτες τις οποίες οι άνθρωποι τις κολλούσαν και στα αυτοκίνητα και είναι: «είμαι πρόσφυγας, κάνω προσφυγή». Κοιτάξτε ένα σύνθημα για την αιμοδοσία: «είμαι άνθρωπος, δίνω το αίμα μου». Πάρτε το ανάποδα, δεν το δίνω είμαι άτομο. Άμα το είχαμε αυτό το πράγμα σαν σύνθημα, δεν είναι ανάγκη να του εξηγήσετε και πολλά περισσότερα. Γιατί θεωρεί αυτόματα ότι είναι άνθρωπος μόνο και μόνο που υπάρχει, δεν θεωρεί ότι γινόμαστε άνθρωποι με το θέμα της διδασκαλίας και το γεγονός ότι ανήκουμε στην Ανθρωπότητα και δεν νιώθει καμία κατηγορία. Ενώ όταν λέτε την φράση «είμαι άνθρωπος, δίνω το αίμα μου», αμέσως κάποιος αναρωτιέται: τι είμαι όταν δεν δίνω το αίμα μου; Δεν τον έχετε κατηγορήσει. Του λέτε απλώς ότι αυτό είναι κάτι που είναι απαραίτητο.