Όταν έφτασαν στον Ελαιώνα, ο Δάσκαλος κοίταξε τον Πέτρο κι εκείνος κατάλαβε.
Είχε έρθει η ώρα.
Πήγε στο πιο ψηλό σημείο για να τον βλέπουν όλοι οι μαχητές του λαού.
Άρχισε να μιλά για τον Χριστό, για τα θαύματά του και την αυτοθυσία του.
Στο όρος των Ελαιών, όλα αντηχούσαν μ’ ένα παράξενο τρόπο.
Λες και οι χιλιετίες είχαν γίνει κόμβος.
Κοίταζε τον Χιλιάνθρωπο στα μάτια κι εξηγούσε τον θρύλο του πάνοπλου ιππότη φωνάζοντας το όνομα του Χριστού.
Όλοι οι προσκυνητές είχαν την εντύπωση ότι ο Χρόνος είχε αλλάξει κι ότι άκουγαν ζωντανά τα λόγια για τον Χριστό.
Ο Πέτρος ήταν ακούραστος.
Συνέχισε να μιλά μέχρι ν’ αγγίξει κάθε ψυχή με το κήρυγμά του.
Έτσι έγινε η προετοιμασία.