Δεν ήξερα τι έλεγαν τα γράμματα του μνημείου…
Ήταν αρμενικά.
Ήθελα να μάθω όμως κι έψαξα γύρω μου.
Τότε είδα τη μικρή που έκλαιγε σιωπηλά.
– Τι γράφει εδώ;
Δεν απάντησε αμέσως…
Διάβασε συλλαβιστά την περίεργη φράση,
με κοίταξε και είπε:
– Η ιστορία μας, η αμαρτία τους.
– Ευχαριστώ, ζωή μου.