Ο ξένος δεν είχε όνομα.
Δεν υπήρχε ανάγκη.
Ήταν ήδη καταδικασμένος.
Δίχως δίκη.
Εκτός κάστρου.
Παράλογα.
Δεν το ήξερε όμως.
Και ζούσε ελεύθερος.
Αγαπούσε τους ανθρώπους
και μερικά λουλούδια.
Δίχως νόημα.
Εκτός νόμου.
Ανθρώπινα.