Μέσα στην πολυκυκλικότητα του Χρόνου, γίναμε η υπερδομή, που υποστηρίζεται από την ανοιχτή δομή, χάρη στις ανωμαλίες και ιδιομορφίες που μας χαρακτηρίζουν για να εξελιχθούμε και μετά τα εγκλήματα εναντίον μας, να αποκτήσουμε και Δικαιώματα μέσα στο πλαίσιο της Δικαιοσύνης που παραμένει πάντα ανθρώπινη, αφού ακολουθεί τη διδαχή των Δασκάλων που δεν έπαψαν ποτέ να διδάσκουν στους συνανθρώπους ότι η θρησκεία κι ο πολιτισμός επιτρέπουν τη συνέχεια που ασταμάτητα κι ακάθεκτα παράγει έργο για μας δίχως να υπολογίζει κανένα κόστος σαν το παράδειγμα του Ελληνισμού, αυτό το δώρο του Χρόνου σε μας, για να ζήσουμε ελεύθεροι και να σκεφτόμαστε το εγκλωβισμένο μέλλον μέσα στο παρελθόν για να δημιουργούμε τη μνήμη του μέλλοντος.