Η καινοτομία σε σχέση με την πατέντα, έχει τεράστια διαφορά σε οντολογικό επίπεδο, αφού δεν μπορεί να υπάρχει από μόνη της. Η καινοτομία δεν είναι στόχος σαν την πατέντα αλλά ολόκληρη διαδικασία που σχετίζεται με την επιστήμη και την διαμόρφωση της αγοράς. Η καινοτομία είναι εκ φύσης εξωστρεφής, αφού αλλιώς εκφυλίζεται. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να ανήκει στους βασικούς πυλώνες της εξωτερικής μας πολιτικής αλλιώς θα παραμένει μία περιθωριακή δραστηριότητα δίχως εκτόπισμα. Είναι αναγκαίο λοιπόν να εισέλθουν και οι νέοι ερευνητές στο πλαίσιο της καινοτομίας για να μην περιμένουν τα πάντα από τους άλλους και να έχουν στο τέλος αποκτήσει μόνο ένα ζυγό που τους καθηλώνει σε εργαστήρια δίχως μέλλον. Η καινοτομία είναι μία ελεύθερη οντότητα εξ αρχής, κατά συνέπεια είναι δύσκολο να ενσωματωθεί σ’ ένα συμβατικό θεσμικό πλαίσιο. Αν δεν υπάρχει ελευθερία σκέψης, δεν θα υπάρχει καινοτομία. Έτσι σε στρατηγικό επίπεδο είναι προτιμότερο να υπάρχει ένα δυναμικό δίκτυο παικτών παρά ένας θεσμός. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε ν’ αποφύγουμε το γραφειοκρατικό σύνδρομο και να εκμεταλλευτούμε αποτελεσματικά τη δημιουργικότητά μας, για να υλοποιήσουμε το πρέπον. Έτσι το στρατηγικό μείγμα παρουσιάζεται ως ένα πιο αποδοτικό νοητικό σχήμα για την καινοτομία και πάνω σ΄αυτό μπορούμε να χτίσουμε στρατηγικό σχεδιασμό καινοτομίας.