Πέρασαν περισσότερα από 30 χρόνια, από τότε που η Κύπρος μας χωρίζεται με μια πράσινη γραμμή, η οποία συμβολίζει την οδυνηρή ζωή των αγνοουμένων, των εγκλωβισμένων και των προσφύγων. Πέρα από αυτόν τον πράσινο ορίζοντα, η Κύπρος μας δεν είχε μέλλον και ο καθένας είχε πια ως μοναδική παρηγοριά το ποντιακό σύνθημα: Η Ρωμανία κι αν πέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο. Διότι ακόμα και το κυπριακό σύνθημα: Δεν ξεχνώ, οι περισσότεροι το είχαν ως γραφικό.

Ήρθε όμως το όραμα, το ευρωπαϊκό όραμα του ποιητή στο οποίο δεν πίστευε κανείς από τους δικούς μας. Τώρα που η ευρωπαϊκή οντότητα της Κύπρου έγινε πραγματικότητα, μερικοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει να είμαστε συναινετικοί. Όμως δεν συμβιβάζονται όλα. Ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Κύπρος έχει δικαιώματα που κανείς δεν μπορεί πια να της αφαιρέσει. Και στο νέο πλαίσιο διαπραγμάτευσης υπάρχουν κόκκινες γραμμές που κανείς δεν μπορεί να παραβιάσει διότι η ανατροπή τους είναι ανατροπή και των ευρωπαϊκών αρχών μας. Η θέση μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση βασίζεται στην ιδέα της ισότητας και της συμμετρίας των κρατών-μελών και δεν έχει κανείς τη δυνατότητα να την αμφισβητήσει. Το ίδιο ισχύει και με το πρωτόκολλο που αποτελεί μια δίκαιη εφαρμογή. Κι όσον αφορά στο θέμα της αναγνώρισης έχει και αυτό διάφορες προεκτάσεις όπως είναι π.χ. η ύπαρξή μιας πρεσβείας σε κάθε κράτος που υπογράφει το πρωτόκολλο. Το ευρωπαϊκό πλαίσιο δεν είναι μόνο θετικό προς την Κύπρο αλλά βασίζεται και σ’ αυτή για να λυθεί ικανοποιητικά το πρόβλημα της ανατολικής υποψηφιότητας. Είναι λοιπόν απαραίτητο να το αξιοποιήσουμε με όλους τους τρόπους δίχως κανένα δισταγμό. Διότι αν δεν γίνει κάτι το ουσιαστικό τώρα που όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει το βλέμμα της στραμμένο πάνω στην Κύπρο ως παράδειγμα της αντίστασης στην αδικία, δεν θα έχουμε τη δυνατότητα να επανέλθουμε πάνω σε αυτό το θέμα όταν πια θα είναι θέμα εσωτερικής πολιτικής. Η Κύπρος δεν πρέπει να γίνει η Βόρειος Ιρλανδία του Ηνωμένου Βασιλείου.

Το θέμα της Κύπρου αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση διότι ανήκει στην εξωτερική της πολιτική, διότι ορίζει τα όριά της. Για να μας βοηθήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να την στηρίξουμε κι εμείς. Είναι μια από της κυριότερες αρχές της ευρωπαϊκής δομής. Δεν είναι πια η ώρα της «φιλοτουρκίας» διότι έχει αποδειχθεί ότι στην Ευρώπη αποτελεί πολιτικό κόστος. Οι ευρωπαϊκοί λαοί μάς στηρίζουν διότι αντιστεκόμαστε. Κάθε μας κίνηση εξετάζεται προσεχτικά. Κάθε κίνηση είναι και μια κατευθυντήρια γραμμή που ενισχύει τις μελλοντικές κόκκινες γραμμές.