Η αξία του θεάτρου
φαίνεται από την Αρχαιότητα
όπου ο Ελληνισμός
ανέπτυξε το βλέμμα του
που δεν μπόρεσε ν’αντέξει
η ρωμαϊκή εποχή
που μετέτρεψε
κάθε θέατρο σε παλαίστρα
για την κοινωνία
κι όχι πια για την Ανθρωπότητα
διότι ο θεατρικός χώρος
είναι ο χρόνος της πράξης
κι όχι μόνο της κίνησης
γιατί η πράξη δημιουργεί
μια αλλαγή φάσης
που παράγει ανθρωπιά
και γίνεται διαχρονική
έτσι το θέατρο
ενώ φαίνεται ανούσιο
για την κοινωνία της λήθης
γίνεται όλη η ουσία
της Ανθρωπότητας