Για να καταλάβουμε πρακτικά τη θεαματική ιδιότητα του φυσικού ζεόλιθου αρκεί να εξετάσουμε μερικά δομικά του στοιχεία. Ένα από αυτά είναι η ειδική εσωτερική επιφάνεια. Αυτή αντιπροσωπεύει την ολική επιφάνεια που είναι προσβάσιμη από τα εσωτερικά κανάλια αυτού του πορώδους πετρώματος. Συνήθως η μέτρησή της γίνεται με την απορρόφηση του αζώτου ή του αργού σε χαμηλή θερμοκρασία και εκφράζεται σε τετραγωνικά μέτρα ανά γραμμαρίου ζεόλιθου. Σε γενικό πλαίσιο λοιπόν, οι ζεόλιθοι έχουν μία ειδική επιφάνεια της τάξης των εκατοντάδων τετραγωνικών μέτρων ανά γραμμάριο. Αυτό ισοδυναμεί με μία έως δύο επιφάνειες του γηπέδου του τένις ανά γραμμάριο του ζεόλιθου. Σε ανάλογο πλαίσιο και το ίδιο θεαματικό είναι το πόσο πορώδης είναι ο ζεόλιθος. Για να γίνει κατανοητό ας πάρουμε ένα κυβικό εκατοστό του ζεόλιθου. Αν υπολογίσουμε το συνολικό μήκος όλων των καναλιών του τότε θα είχαμε μία απόσταση που ισοδυναμεί με πέντε αστρονομικές μονάδες, δηλαδή πέντε φορές η απόσταση που χωρίζει τη Γη από τον Ήλιο. Μόνο όταν μελετάμε με αυτόν τον τρόπο το ζεόλιθο συνειδητοποιούμε τι θησαυρό έχουμε στη διάθεσή μας στην πατρίδα με τον κλινοπτιλόλιθο. Αλλά σίγουρα θα χρειαστεί μία πορεία του ζεόλιθου για να το συνειδητοποιήσουν οι δικοί μας.