– Δεν σε προλαβαίνω, Δάσκαλε. Δεν έχω αξιωθεί να τελειώσω την πρώτη χιλιάδα του έργου.
– Κι όμως είσαι μαζί μου.
– Από πριν γεννηθώ και πριν πεθάνω.
– Σωστά.
– Να ξέρεις σκέφτομαι συνέχεια πάνω στη σκέψη σου. Δεν σε ξεχνώ ποτέ.
– Το βλέπω.
– Πρόσφατα σκεφτόμουν ότι εξορθολογίζεις τον εσωτερισμό και αυτό που έλεγε ο Χριστός γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς.
– Είναι νοητικός εξωτερισμός.
– Και εσωτερική νοημοσύνη;
– Εσωτερική εμπάθεια.
– Ο Σοφοκλής έλεγε δεν γεννήθηκα για να μισώ μαζί με άλλους, αλλά για να αγαπώ μαζί με άλλους.
– Σωστά. Είπε κι ότι ξέρω ότι οι πράξεις δεν συμβαδίζουν ούτε με την ηλικία μου, ούτε με τη σειρά μου.
– Άλλο εννοούσε, μα ποιος το κατάλαβε. Είναι ωραίος, Δάσκαλε.
– Είναι θέμα Χρόνου.
– Και ανάγκης Ανθρωπότητας.
– Συνέχισε λοιπόν.
– Και θα προλάβω;
– Είσαι κι εσύ με τον Χρόνο.