– Είναι πάντα έτσι η μιζέρια;
– Πάντα.
– Και δεν μπορεί να δει τα θετικά στοιχεία;
– Όχι, διότι τα κοιτάζει μ’ ένα αρνητικό βλέμμα.
– Και πώς το δέχεστε;
– Δεν το δέχομαι, απλώς το αντέχω.
– Έχετε άπειρες αντοχές.
– Είναι το πρέπον.
– Για ποιο λόγο;
– Σημασία έχει το έργο που αφήνουμε.
– Και τι θέλει να πει αυτό;
– Ότι όταν γίνεται το έργο αυτές οι λεπτομέρειες είναι ανούσιες.
– Για τον άλλο όμως;
– Θα αλλάξει με την αρχή της δραστηριοποίησής του.
– Στο έργο;
– Ακριβώς.
– Κι αν δεν το βλέπει;
– Θα του το δείξουμε.
– Κι αν δεν ακούει;
– Θα το πουν οι πέτρες.
– Είναι η αποστολή μας λοιπόν.
– Δεν έχουμε άλλη.
– Άρα αφήνουμε τη μιζέρια εκεί που είναι.
– Δεν θα πάει αλλού.
– Και συνεχίζουμε ακάθεκτα το έργο μας.