Όταν λαξεύεις το μάρμαρο
θα αντιληφθείς
πόσο σκληρό είναι
αλλά ταυτόχρονα
με τα χέρια σου
όταν το χαϊδέψεις
θα νιώσεις έντονα
τη λεπτότητά του
έτσι θα καταλάβεις
ότι η πέτρα
με τα διαμάντια
του σφυριού
έγινε φως
για να πετάξει
όλη την ουσία
στον ουρανό
και στη θάλασσα
με γενναιοδωρία
διότι ξέρει
ότι το πάθος
περιμένει
από το πρώτο
άγγιγμά του
να δεχτεί
το δώρο
του Ελληνισμού
που συνεχίζει
ασταμάτητα
κι ακάθεκτα
να μοιράζει
την απόλαυση
και τη χαρά
της υπέρβασης.