Μας μίλησαν για κάποιες πέτρες που έλεγαν το παρελθόν.
Μα δεν τους πιστέψαμε,
είχαμε ξεχάσει και τη ζωή μας.

Κι όταν είδαμε το πέτρινο ξανθό χρώμα
να προστατεύει το τελευταίο σώμα
εκείνο το σπάνιο χώμα
δεν ανοίξαμε το στόμα.

Πλησιάσαμε κι αγγίξαμε
το φωτεινό μας παρελθόν
δίχως να σκεφτούμε το μέλλον.

Κι ακούσαμε το πάθος
και νιώσαμε το λάθος
της ζωής μας.