Στο Μουσείο Μυριβήλη
κοιτάξαμε προσεχτικά
κάθε λεπτομέρεια
που είχε διατυπωθεί
για να νιώσουμε μέσα μας
τις αισθήσεις του συγγραφέα
όταν καθόταν στο γραφείο του
όταν επέλεγε τις πένες
για να γράψει σελίδα
του βιβλίου της Παναγιάς
Γοργόνας και της Δασκάλας
με τα Χρυσά Μάτια
ή όταν δακτυλογραφούσε
αλλά κι όταν έβαζε
το κοστούμι του στην κρεμάστρα
για να μη χαλάσει
όσο για τα βιβλία του
ήταν ανοιχτά για μας
λες και μας τα έκανε
μια προσφορά ακόμα
και μετά το πέρασμα
κι όλα αυτά χάρη
σε μια ταπεινή κυρία
που πρόσεχε τα πράγματα
του άλλου δασκάλου.