Ο μικρός Νικόλας
δεν έλεγε πολλά
αλλά σκεφτόταν
και το Καστελλόριζο
και την Αυστραλία,
και το μικρό
και το μεγάλο
τον μικρόκοσμο
τον μακρόκοσμο
για να χωρέσει
και ν’ αναπτυχθεί
δίχως περιορισμούς
χωρίς δισταγμούς
γιατί ο μικρός
για να γίνει
μεγάλος
έπρεπε
να είναι
ελεύθερος
γι’ αυτό
ο Δάσκαλος
δεν μπορούσε
να τον ξεχάσει
στο μέλλον.