Αν είχες περισσότερη εμπάθεια
θα μπορούσες να νιώσεις κι εσύ
τη συγκίνηση που είχαν οι Αρχαίοι
όταν χρησιμοποιούσαν τη λέξη
για να τη διαχωρίσουν
από την απλή συμπάθεια
όπου πάσχεις βέβαια
κοντά στον άλλο
αλλά όχι μαζί του
γιατί δεν μπορείς
να εισχωρήσεις στο πάθος του
και απλώς το κοιτάς
ως ξένος παρατηρητής
που δεν έχει τη δυνατότητα
να περάσει την πράσινη γραμμή
για να πάρει θέση
σε αυτόν τον αγώνα
όπου το πρόσωπο
αναζητά ανθρωπιά
γιατί δεν βλέπει ομορφιά
και νιώθει την μοναξιά
ενώ βρίσκεται κοντά
σ’ ένα πλήθος αδιάφορο.