Σπάνιες προοπτικές
επεξεργαζόμαστε
μέσα στη σιωπή
για να επινοήσουμε
το αδιανόητο
και να παράγουμε
την ουτοπία μας
την επόμενη
που θα είναι
αποτελεσματικότερη
όταν θα γίνει όραμα
για ν’ αλλάξει
την πραγματικότητα
ενώ εσύ θεωρείς
μέσα στη μέρα σου
ότι πάντα είμαστε
εκτός πλαισίου
και κανένας μας
δεν εργάζεται
για την κοινωνία.