Κραυγές σιωπής
ακούγαμε το βράδυ
την ώρα της ανάγνωσης
γιατί έβγαιναν
από μέσα μας
όλα τα σωθικά
της κατοχής
κι οι μαύρες στιγμές
όπου η συμπόνια
ήταν απούσα
γιατί κανένας
δεν άκουγε ποτέ
τον πόνο του άλλου
όταν πονούσε
και ο ίδιος
διότι ο αλτρουισμός
θέλει αντοχές
που δεν έχει ο καθένας
ενάντια στη βαρβαρότητα.