– Γιατί δίνετε τόση σημασία στους οπλίτες μας ;
– Διότι ήταν ακίνητοι άνθρωποι.
– Με ποια έννοια ;
– Εξ αξίας.
– Δηλαδή ;
– Είχαν τον οπλισμό τους και τη γη.
– Αυτά αρκούν ;
– Ναι, όταν δεν έχεις τίποτα άλλο.
– Και γιατί να είναι σημαντικό ;
– Διότι όταν έχεις μόνο αυτά δεν εγκαταλείπεις τίποτα.
– Ούτε τον αγώνα.
– Ειδικά αυτόν.
– Αυτή είναι η εξήγηση ;
– Ένα μέρος μόνο.
– Και το άλλο ;
– Η νοημοσύνη.
– Τι εννοείτε ;
– Δίχως αυτήν οι ακίνητοι άνθρωποι θα ήταν νεκροί.
– Και τι μπορεί να κάνει η νοημοσύνη ;
– Να επινοήσει τη στρατηγική.
– Είναι λοιπόν απαραίτητη.
– Πάντα και ειδικά όταν είσαι αδύναμος.
– Και τι μπορείς να κάνεις τότε ;
– Πρώτα να το μάθεις.
– Κι ύστερα να το αποδεχτείς ;
– Αυτή είναι η αρχή.
– Και η συνέχεια ;
– Να σκεφτείς τη στρατηγική που θα επιλέξεις.
– Σωστά.
– Στο πεδίο μάχης οι οπλίτες είναι πάντα αδύναμοι.
– Κι όσοι το ξέρουν …
– Και ακολουθούν την στρατηγική …
– Γίνονται ισχυροί.
– Αυτό είναι το νοητικό σχήμα.
– Γι’ αυτό τους αναδεικνύετε ;
– Ναι, γιατί κάθε Έλληνας είναι ένας οπλίτης.
– Δεν το είχα σκεφτεί με αυτόν τον τρόπο.
– Αυτός είναι ο Ελληνισμός.