Όταν μετράμε τις αποστάσεις σε χρόνο
δεν είναι ότι κάνουμε λάθος
όπως νομίζουν οι περισσότεροι
αλλά συνεχίζουμε μια παράδοση
ενός λαού του χρόνου
και βέβαια της θάλασσας
με τον οποίο δίνουμε σημασία
στους ανθρώπους και στον κόπο
διότι ξέρουμε την αξία τους
αλλά και τις θυσίες τους
για να ζούμε ελεύθεροι
δίχως συμβιβασμούς
για να υπάρχει πάντα
αυτός ο χρόνος
κι όχι απαραίτητα ο χώρος
έτσι ώστε τα στοιχεία μας
τα πιο θεμελειακά
να είναι διαχρονικά
για να μην νικήσει
η λήθη κι η αδιαφορία
της βαρβαρότητας
που θέλει μόνο
το έδαφος που καταπατά