Έτσι όπως είναι δομημένη η ελληνική κοινωνία που δεν πιστεύει πια σε τίποτα λόγω οικονομικής κατάστασης, δεν θεωρεί ότι οι άγονες γραμμές θα πρέπει να υπάρχουν. Δεν αντιλαμβάνεται όμως ότι άγονη γραμμή είναι ο ίδιος ο Ελληνισμός. Αν εξετάσουμε ορθολογικά την έννοια της άγονης γραμμής θα συνειδητοποιήσουμε ότι εμπεριέχει μερικά δομικά στοιχεία που είναι θεμελιακά. Ενώ κοιτάζουμε συνεχώς πού είναι η χωρική δυσκολία που αντιπροσωπεύει η άγονη γραμμή δεν βλέπουμε τον λόγο της ύπαρξής της. Αν ο Ελληνισμός δεν βρισκόταν και σε αυτά τα περιθωριακά νησιά γιατί να υπάρχουν άγονες γραμμές. Με άλλα λόγια πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί ο Ελληνισμός επέλεξε αυτές τις δύσκολες περιοχές. Αν μπούμε σε αυτήν τη διαδικασία τότε θα κατανοήσουμε την επινόηση του Ελληνισμού. Επειδή είμαστε ένας λαός του χρόνου και όχι του χώρου προσέχουμε περισσότερο πώς διασχίζουμε τους αιώνες. Με άλλα λόγια κάνουμε χρήση του νοητικού σχήματος που βλέπει τον χρόνο ως τον χώρο της αντίστασης. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Ελληνισμός επέλεξε για τη διάδοσή του περιοχές που κρατούν καλά και αντέχουν τις επιθέσεις. Το Άγιο Όρος και τα Μετέωρα ανήκουν στα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα που ακολούθησαν την στρατηγική των Θερμοπυλών που αποτελούν το αρχέτυπο της χωρικής ήττας που είναι μία χρονική νίκη. Και το ίδιο ισχύει και για τη μάχη της Κρήτης. Ο Ελληνισμός λοιπόν επιλέγει τη χωρική δυσκολία για να αντέξει και για να περάσει στη συνέχεια στη φάση της αντεπίθεσης που τον χαρακτηρίζει για να παλέψει ενάντια στη βαρβαρότητα. Έτσι οι άγονες γραμμές είναι και το αποτέλεσμα αυτής της στρατηγικής επιλογής. Πρέπει λοιπόν να είμαστε πιο προσεκτικοί με αυτήν την ορολογία, η οποία δημιουργεί ένα αντικειμενικό αντιπαράδειγμα της οικονομικής προσέγγισης των πραγμάτων. Γι’ αυτό το λόγο δίνει περισσότερο σημασία στους ανθρώπους παρά στους οικονομικούς παράγοντες. Είναι σημαντικό να το θέσουμε με αυτόν τον τρόπο ειδικά όταν έχουμε στο μυαλό μας τα κριτήρια του καθορισμού της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Κι αν ο Ελληνισμός είναι πράγματι μία άγονη γραμμή είναι διότι δεν έχει συμφέρον, δεν υπολογίζει το κόστος γιατί είναι γενναιόδωρος. Και είναι αυτή η γενναιοδωρία που του επιτρέπει να παράγει και την έννοια του ουμανισμού. Ο Ελληνισμός αν ανήκει στους σπανιότατους «-ισμούς» που έχουν αντέξει και αποτελούν πλέον ένα διαχρονικό στοιχείο, αυτό οφείλεται ακριβώς σε αυτήν την ιδιότητα. Γι’ αυτό το λόγο η Ανθρωπότητα αγαπά τον Ελληνισμό, διότι είναι ένα δώρο για αυτήν. Κι αν αυτό το δώρο υπάρχει ακόμα είναι λόγω της στρατηγικής. Με αυτήν λοιπόν θα αντιμετωπίσουμε και τώρα τις δυσκολίες που μας καταπατούν για να γίνουμε πιο δυνατοί και να τις ξεπεράσουμε. Ο Ελληνισμός άντεξε χειρότερα κι είναι ακόμα εδώ ως φάρος να συνεχίζει να εκπέμπει φως για όλη την Ανθρωπότητα. Αυτός είναι ο σκοπός του ως άγονη γραμμή.