Δύο φωνές στο Άγιο Όρος
γέμισαν με την ανθρωπιά τους
την αίθουσα διδασκαλίας
σαν να ήταν ο ναός
για να δείξουν απλά
και με ταπεινότητα
την αγάπη του θεού
δίχως συμβιβασμούς
γιατί ήξεραν
ότι ήμασταν μαζί τους
σε αυτόν τον αγώνα
της χριστιανοσύνης
διότι οι Έλληνες
δεν εγκαταλείπουν
ποτέ τους δικούς τους
ειδικά στο πεδίο της μάχης
λες και μέσα τους
ζούσε ακόμα
ο Κολοκοτρώνης
κι ο Καραϊσκάκης
για να παλεύουν
αποκλειστικά
ενάντια στη βαρβαρότητα
που θέλει να σκοτώσει
τον Ελληνισμό.