Με τα τσακάλια μας
πέρασες τις νύχτες
και θυμήθηκες
την κατοχή
που δεν είχες ζήσει
και τότε μόνο
έκλαψες πραγματικά
για τη Ρόζα
και τα βάσανα
που πέρασε
για τη θυσία
των δικών μας
που πολέμησαν
τη βαρβαρότητα
όχι με τα όπλα
που δεν είχαν
αλλά με την καρδιά
και το πείσμα
της ελευθερίας
που δεν γονατίζει
όποιος και να είναι
ο αντίπαλος
γιατί ήξεραν
ότι ήταν τα τείχη μας.