Αν έβλεπες τη σαμπάνια
που ήπιαμε μαζί
για να γιορτάσουμε
την απελευθέρωση
της πατρίδας μας
θα γελούσες βέβαια
και θα νόμιζες
ότι ξεχάσαμε
το Ρήγα Φεραίο
ή τον Αθανάσιο Διάκο
αλλά εμείς
το χαρήκαμε
γιατί ήταν
σαν να φτύνουμε
στα μούτρα της βαρβαρότητας
που δεν ήθελε
να μας δει ζωντανούς
παρά μόνο σκλάβους
και τώρα έχουμε
μέσα στα σωθικά μας
το απαγορευμένο ποτό
της ημισέληνος.