Αν δεν έζησες τη δεύτερη αναμονή
δεν μπορείς να καταλάβεις
τι σημαίνει να έχεις
τα χέρια σου δεμένα
πίσω στην πλάτη σου
και τα μάτια κλειστά
την ώρα που εισβάλλουν
σε όλη την πατρίδα σου
και ποδοπατούν τη γη σου
με τις βαριές αρβύλες
για να επιβάλουν την ειρήνη
που κανένας δεν αντέχει
αν δεν είναι ο ίδιος βάρβαρος,
γι’αυτό όταν δεν θυμάσαι
τίποτα από όλα αυτά
για να είσαι ευτυχισμένος
μέσα στη λήθη
και την αδιαφορία
διότι δεν θέλεις
να δεις τα θύματα
που είναι οι πρόσφυγες
οι εγκλωβισμένοι
κι οι αγνοούμενοι,
δεν μπορείς να είσαι
δικός μας.