– Ήταν σκληρό το κείμενο…
– Δεν το είχα αντιληφθεί την πρώτη φορά.
– Και τώρα;
– Δεν τολμώ να σκεφτώ πώς γράφτηκε.
– Ούτε κάναμε πρόβα.
– Ήταν πραγματικά παράξενα εχθές.
– Και σήμερα;
– Ακόμα τα σκέφτομαι.
– Είναι ανοιχτές πληγές.
– Έτσι δεν είναι κάθε μνήμη;
– Δεν ξέρω για τις άλλες αλλά αυτή με πόνεσε.
– Γιατί;
– Δεν το περίμενα.
– Γιατί;
– Δεν ήξερα πόσα αντέχουν οι άνθρωποι.
– Οι γνήσιοι….
– Ναι αυτοί.
– Νομίζουμε ότι έχουμε κουράγιο…
– Και απλώς μοιάζουμε με τους άλλους.
– Που δεν τολμούμε να πούμε…
– Ότι είναι δικοί μας.
– Ακριβώς.
– Και τώρα;
– Θα ξανασκεφτούμε την ύπαρξή μας.
– Για να γίνει επιτέλους ζωή.
– Που δεν ξεχνά.
– Και συνεχίζει να παλεύει.
– Ενάντια στη βαρβαρότητα.
– Για την ελευθερία μας.