– Γιατί επιμένετε τόσο πολύ;
– Διότι πρέπει να υπάρχει.
– Ποιο πράγμα;
– Το έργο.
– Κι αν μας σκοτώσουν;
– Τότε θα πεθάνουμε.
– Μα είμαστε αθώοι.
– Όχι, δίκαιοι είμαστε.
– Και η αθωότητά μας;
– Τη δολοφόνησαν.
– Πότε;
– Όταν γεννηθήκαμε.
– Γι’ αυτό λοιπόν είμαστε έτσι…
– Γι’ αυτό…
– Και δεν έχουμε άλλη επιλογή.
– Μπορούμε να προδώσουμε την Ανθρωπότητα;
– Όχι βέβαια.
– Τότε θα είμαστε οι υπηρέτες της.
– Για πόσο καιρό ακόμα;
– Όσες ζωές έχουμε στη διάθεσή μας.
– Έτσι θα υπάρξει το έργο;
– Μόνο μ’ αυτό τον τρόπο.
– Και πόσους θανάτους θα αντέξουμε;
– Ας αρχίσουμε από τον δικό μας.