Όταν διαβάσαμε τους ρόλους μας
ακούσαμε τις φωνές
της ανθρώπινης κωμωδίας
δίχως να σ’ απασχολεί
η δυσκολία των λέξεων
αλλά μόνο και μόνο
η συνεννόηση των φίλων
που υπάρχουν χάρη σε μας
γιατί λέγαμε τα λόγια τους
και νιώθαμε τις σκέψεις τους
λες κι ήταν δίπλα μας
την ώρα της πρόβας
που δεν περίμενε
τίποτα από την παράσταση
διότι η ανθρωπιά
ήταν ο στόχος μας
κι όχι η κοινωνία.