Όταν μαζεύεις πέτρες
στη Σαλαμίνα
δεν είναι μόνο
για να μην ξέχασεις
το ταξίδι μας
αλλά για να παίξεις
στην ακρογιαλιά
με τα χάδια
της θάλασσας
πάνω στα πόδια σου
μ’ εκείνη την περιστροφή
της τολμηρής λεκάνης
που θυμίζει
την Μεσόγειο
για να βγει
αυθόρμητα
η φωτογραφία
με την αρμονία
που λατρεύεις
να παίζει
πάνω στο βλέμμα μου
λίγο πριν
τα δάκρυα
της συγκίνησης
που μας δένουν
μέσω του υγρού
σαν να ήταν
η θάλασσά μας.