Η αγιασμένη πέτρα
ήταν παντού μαζί μας
πάνω στη φλούδα της γης
και χορεύαμε
για να θυμηθούμε
τους λεβέντες
που είχαν θυσιαστεί
στην Ήπειρο
και στον Μωριά
γιατί δίχως αυτούς
το σκοτάδι μας
δεν θα είχε δει
ποτέ το φως
της ελευθερίας
και τώρα
θα ζούσαμε
στην σκλαβιά
δίχως να ξέρουμε
τι σημαίνει
αξιοπρέπεια
και σκέψη
γι’ αυτό ακούμπα
κι εσύ πάνω μας
για ν’ αγιάσεις.