Ένα από τα πρώτα οφέλη της ελληνικής ΑΟΖ, πριν καν υπάρξει θεσμικά, είναι ο εντοπισμός των εχθρών της πατρίδας. Όσοι κατάφεραν να καθυστερήσουν με τα λόγια τους και με τις πράξεις τους την θέσπιση της ΑΟΖ μας, αναγκάστηκαν να εκδηλωθούν όλο και πιο έντονα. Διότι τώρα βλέπουν ότι το θέμα έχει προχωρήσει και δεν μπορεί να πάει πίσω, όπως θα το ήθελαν μέσα στην απόγνωσή τους. Είχαν συνηθίσει να το θάβουν και να παραμένει άγνωστο στους περισσότερους, είχαν καταφέρει να πείσουν ακόμα και πολιτικούς ότι είναι ανούσιο και μάλιστα επικίνδυνο, ενώ είναι απλώς το δικαίωμά μας λόγω του Δικαίου της Θάλασσας. Όμως όταν βρέθηκε φυσικό αέριο στο Ισραήλ, στην Κύπρο και πιο πρόσφατα στο Λίβανο αναγκάστηκαν να αλλάξουν τακτική, διότι ήταν πια ένα δεδομένο κι όχι πια μία εκτίμηση ότι η Ανατολική Μεσόγειος έχει από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα φυσικού αερίου στον κόσμο. Τότε άρχισαν να λένε ότι οι περιοχές δεν είναι όλες του ίδιου τύπου, ενώ είχαν κάνει ακριβώς το ίδιο για την περιοχή Λατάκια σε σχέση με την Λεκάνη Λεβαντίνης. Όμως η αλήθεια μέσω της πραγματικότητας απορρίπτει ένα ένα όλα τα επιχειρήματά τους κι έχουν αγανακτήσει. Παλαιότερα έβριζαν τον Πρόεδρο της Κύπρου, λέγοντας ότι χρησιμοποιούσε πολιτικά και εκλογικά το θέμα της κυπριακής ΑΟΖ, τώρα έχει σειρά ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Και στις δύο περιπτώσεις, οι εχθροί της πατρίδας και κατά συνέπεια της ελληνικής ΑΟΖ, είναι απλώς γελοίοι , διότι η ΑΟΖ είναι υπερκομματική. Είναι ένα από τα εθνικά θέματα που έχουν τόσο μεγάλη αξία, που όσοι το καταπολεμούν απλώς θα φάνε τα μούτρα τους, όπως έγινε με αυτούς που ήθελαν να περάσει το Σχέδιο Ανάν. Επιπλέον, ξεχνούν ότι υπάρχουν πια πολλά κόμματα και στις δύο χώρες του Ελληνισμού που υπερασπίζονται την έννοια της ΑΟΖ, διότι κατάλαβαν την ουσία της και τα οφέλη της. Έτσι οι μαχητές της ΑΟΖ πρέπει να συνεχίσουν τον αγώνα τους, σε όποιο κόμμα κι αν ανήκουν, δίχως να δίνουν σημασία στους εχθρούς τους, γιατί κι αυτοί θα απολαύσουν τα οφέλη της ΑΟΖ. Δεν είμαστε πια σε φάση άμυνας για την ελληνική ΑΟΖ, αλλά αντεπίθεσης και δεν πρόκειται ν’ αφήσουμε κανέναν να πάει πίσω την πατρίδα μας πάνω σε αυτό το θέμα. Διότι ο κάθε μαχητής της ελληνικής ΑΟΖ έχει καταλάβει ότι αποτελεί εθνικό έγκλημα η οποιαδήποτε καθυστέρηση της θέσπισης της ΑΟΖ, γιατί πρέπει να αρχίσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται την όλη διαδικασία, για να βοηθήσουμε το μέλλον του λαού μας.