-Μίλησες μαζί της;
-Βέβαια.
-Είναι προετοιμασμένη;
-Για τη νύχτα;
-Ναι.
-Δεν ξέρω ακόμα.
-Πρέπει όμως.
-Το γνωρίζω.
-Καλώς.
-Θα προσπαθήσω ξανά τότε.
-Μην προσπαθείς, κάνε το.
-Θα το κάνω!
-Σήμερα;
-Σήμερα.
-Μίλα της για το φως.
-Έχετε δίκιο.
-Αλλιώς θα πληγωθεί.
-Με το φώς;
-Ζει χρόνια στο σκοτάδι.
-Δεν το είχα σκεφτεί.
-Δεν έχει τυφλωθεί.
-Είναι τυφλή.
-Όχι, απλώς δεν βλέπει.
-Και δεν ξέρει ότι βλέπει;
-Το σκοτάδι δεν της επιτρέπει.
-Άρα βλέπει εν δυνάμει.
-Πρέπει απλώς να ξυπνήσει.
-Άρα δεν ξέρει ότι ξέρει.
-Σωστά.
-Και πρέπει να την ξυπνήσω εγώ.
-Πρέπει να της προετοιμάσεις.
-Μα εγώ ξέρω ότι δεν ξέρω.
-Το ξέρω.
-Τότε πώς μπορώ;
-Εσύ βλέπεις πια.
-Άρα μπορώ να δείξω.
-Ακόμα κι αν δεν αγγίζω.
-Και θα το κατανοήσει.
-Αφού το επινόησες, ναι.