Για τη μνήμη των θυμάτων
δεν αρκεί να βρίζεις
το πολιτικό καθεστώς
πρέπει και με τις πράξεις σου
ν’ αποδείξεις ότι αγαπάς
και όχι μόνο λυπάσαι
πρέπει με το έργο σου
να βοηθήσεις τη βοήθεια
για να ζήσει η Ανθρωπότητα
ακόμα και μέσα στη λήθη
και την αδιαφορία
αλλιώς τα λόγια σου
είναι μόνο αντιδράσεις
που δεν παράγουν μέλλον
διότι χάνονται κι αυτές
μέσα στο παρόν
και δεν αλλάζουν τίποτα,
κοίτα λοιπόν το έργο,
κοίτα τους δασκάλους
και μη προσπαθείς
απλώς κάνε το πρέπον
για να έχει νόημα
η ύπαρξη σου εδώ
και να μην είσαι πια
ένα κενό αέρος
που φωνάζει παντού
για το τίποτα.