10595 - Χαλεπάς και van Gogh
Ν. Λυγερός
– Δεν μπόρεσα ν’αντέξω την κοινωνία.
– Σε καταλαβαίνω.
– Είσαι ο μόνος.
– Μ’έκλεισαν μέσα μου.
– Για να μην σ’ακούν;
– Για να μην με βλέπουν.
– Για ποιον λόγο;
– Δεν ήθελαν το έργο μου.
– Και πώς άντεξες;
– Με το χρόνο.
– Και τα σπασμένα αγάλματα;
– Δεν υπάρχουν πια.
– Παρά μόνο στο μυαλό σας.
– Κι εκεί είναι σπασμένα.
– Θα το ξεπεράσετε.
– Δεν το πιστεύω.
– Κι όμως αυτό είναι το πρέπον.
– Εσείς το λέτε αυτό;
– Ναι εγώ που διάλεξα ν’αυτοκτονήσω.
– Δεν σας καταλαβαίνω.
– Η επιλογή είναι κόστος.
– Το ξέρω.
– Γι’αυτό διάλεξα.
– Και εγώ πώς μπορώ;
– Να κάνετε πρώτα υπομονή.
– Πόσα χρόνια;
– Αρκετά.
– Για ποιο λόγο;
– Για να ξεπεράσετε τα όρια.
– Το έχω κάνει ήδη.
– Στη γλυπτική.
– Θα μπορέσω;
– Να το κάνετε για μένα.
– Δεν ξέρω…
– Έχετε να προσφέρετε ακόμα.
– Κι εσείς;
– Θα σας περιμένω, για να δω.
– Θα προσπαθήσω.
– Δείξτε τους για μας.