Κόκκινα πέταλα
πάνω στο στόμα
σαν πεταμένα
αστέρια
για να πιω
τη γεύση
της νύχτας
όταν όλοι
πια νεκροί
στον ύπνο τους
ονειρεύονται
απαγορευμένες
πραγματικότητες
κι εσύ
πάντα κοντά μου
βλέπεις
το όραμα
της ανθρωπιάς
και φωτίζεις
το σκοτάδι
με την αγάπη
και το πάθος
ενός ανοίγματος
που αρχίζει
με την κίνηση
του ίππου.