10279 - Ο διπλός ήλιος

Ν. Λυγερός

Με τον φακό σου
είχε σπάσει στα δύο
το διπλό ήλιο
για να καλύψεις
πανοραμικά
την εκκλησιά μας
που δεν είχε πια
παρά μόνο τον ουρανό
για να την προστατέψει
και να ζήσει μόνη
στα ερείπια του μέλλοντος
μέσω της κενότητας
που είχε μέσα της
μετά από το πέρασμα
των αιώνων μας
και των ανθρώπων
που με την προσευχή
έδωσαν νόημα
στο κενό τους
για να υπάρξει πια
το παρελθόν
στη μνήμη μας
δίχως ν’ αλλοιωθεί
με το παρόν.