Όταν παλεύεις για την αναγνώριση
των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας
νιώθεις πάντα μικρός
γιατί οι στόχοι είναι μεγάλοι
και πέρα των δυνατοτήτων σου
έτσι λοιπόν μεγαλώνεις
και γίνεσαι περισσότερο ανθρώπινος
αφού είσαι είδη άνθρωπος
σιγά σιγά καταλαβαίνεις
ότι πρέπει να γίνεις
συνάνθρωπος με τους άλλους
αλλιώς δεν σ’ αγγίζουν
τα θύματα που είναι
πάντα κοντά μας
σε κάθε μας μάχη
για τα ανθρώπινα δικαιώματα
γιατί μόνο όταν τα νιώσεις
πάνω από τον ώμο σου
θα γράψεις και εσύ
την ιστορία τους
για να έχουν το πρέπον μέλλον
μέσα στην Ανθρωπότητα.