Όταν έχεις μάθει μόνο
το χάρτινο φεγγαράκι,
ο ατσάλινος ήλιος
σε τρομάζει και φοβάσαι
ενώ με τη γεύση τους
πλάθουμε τα όνειρα
που έγιναν ζωές
και πέρασαν τα βάσανα
που δεν θα άντεχες
δίχως τις ακτίνες
που δεν έπιασες ποτέ
για να μην πληγωθείς
από το φως της φωτιάς
που καίει μόνο
τα φτερά του Ικάρου
και όχι τα κεριά του Δαίδαλου.