Πολλοί είναι αυτοί που νομίζουν ότι η ελληνοαμερικανική συμμαχία είναι πρόσφατη διότι δεν εξετάζουν τη βαθιά ιστορία και δεν βλέπουν την ουσία. Όμως τα πράγματα είναι ξεκάθαρα ήδη από την εποχή της Γιάλτας το 1945 και ακόμα περισσότερο μετά την επίσημη αρχή του Ψυχρού Πολέμου το 1947. Υπάρχει στη συνέχεια του δόγματος Truman και την ένταξη στο NATO το 1952. Το πλαίσιο ήταν αυτονόητο αφού έπρεπε να υπάρχει μία προστασία ενάντια στην επέκταση και τη βαρβαρότητα της Σοβιετικής Ένωσης που ήθελε ν’ απλωθεί παντού το κομμουνιστικό της δίκτυο. Έτσι οι ΗΠΑ έβλεπαν την Ελλάδα ως ένα γεωστρατηγικό σημείο αναφοράς που έπρεπε να θωρακιστεί για να μη πέσει στα χέρια των ύπουλων κινήσεων του Στάλιν αρχικά αλλά και επόμενων ηγετών όχι μόνο του πυρήνα αλλά και των δορυφόρων βλέπε Αλβανία, Βουλγαρία και Γιουγκοσλαβία. Για αυτούς τους λόγους ενισχύθηκαν τα σύνορα της Ελλάδας, για να λειτουργήσουν ως ασπίδα. Επίσης, επειδή υπάρχει κοινή παράδοση στο επίπεδο του ναυτικού, οι δυο χώρες ήταν συντονισμένες σε αυτό το πλαίσιο αφού η Μεσόγειος έπρεπε να παραμείνει ελεύθερη, χάρη στην παρουσία δημοκρατικών δυνάμεων που ήταν ικανές να αντισταθούν σε οποιαδήποτε σοβιετική επίθεση.