77226 - Podcast #63: Κυπριακές Εκλογές – Ένσταση 16

Ν. Λυγερός

Θα ασχοληθούμε σε αυτό το podcast με τα κατεχόμενα της Κύπρου. Γιατί έχει ενδιαφέρον όταν βλέπουμε ανθρώπους να συζητούν και μέσα στον Κυπριακό λαό για το θέμα των κατεχομένων και του Κυπριακού ζητήματος, αλλά ακόμα και στα debates μας δίνει την εντύπωση ότι λείπει κάτι, κάτι σαν πληροφόρηση. Τι εννοώ με αυτό. Για να μιλήσουμε  πραγματικά για το Κυπριακό πρέπει να έχουμε την μεγάλη εικόνα και η μεγάλη εικόνα πρέπει να συμπεριλαμβάνει τα δεδομένα που υπάρχουν στα κατεχόμενα. Πώς εξελίσσεται η κατάσταση, ποια είναι η κατάσταση, ποια θα μπορούσε να είναι η κατάσταση, πώς μπορούμε να διαμορφώσουμε την κατάσταση. Όταν μιλάμε για Κυπριακές Εκλογές και ακούμε ακόμα και τους δημοσιογράφους να λένε: θα ασχοληθούμε με ερωτήσεις που έχουν δοθεί από ανθρώπους από όλες τις ελεύθερες επαρχίες της Κύπρου, θα έχει ενδιαφέρον να ρωτήσουμε και στους εγκλωβισμένους τι έχουν να πουν. Στο κάτω κάτω της γραφής ψηφίζουν και αυτοί. Τι εννοώ λοιπόν με αυτή την παρέμβαση. Εννοώ ότι έχουμε ανθρώπους που μιλούν για το Κυπριακό, αλλά επί της ουσίας, μιλάν μόνο για την ελεύθερη Κύπρο, χωρίς ν’ ασχοληθούν με την κατεχόμενη, λες και δεν υπάρχουν τα κατεχόμενα. Άρα, το ερώτημα είναι: άμα δεν υπάρχουν τα κατεχόμενα, ποιο είναι το Κυπριακό ζήτημα; Κι εδώ βλέπουμε ότι υπάρχει ένας φαύλος κύκλος. Είναι  μερικοί που λένε: “θα θέλαμε να λυθεί το Κυπριακό ζήτημα” και ταυτόχρονα λένε ότι “αυτό που έχει σημασία είναι η οικονομία της Κύπρου ως έχει”. Το πιο ενδιαφέρον σ’ αυτήν την παρατήρηση είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ασχολείται περισσότερο με τα κατεχόμενα, παρόλο που υπάρχει άρση ευρωπαϊκού κεκτημένου, από το ενδιαφέρον που δείχνουν οι Κύπριοι για τα κατεχόμενα, ενώ στην ουσία λένε ότι το πιο σημαντικό είναι  τι γίνεται στις ελεύθερες περιοχές. Άρα βλέπουμε ότι υπάρχει μία σχιζοφρένεια πάνω σ’ αυτό το θέμα, μπορεί να είναι και κάτι το τυπικό, δηλαδή λένε ότι ασχολούμαστε με το Κυπριακό ζήτημα, αλλά όχι επί του πρακτέου. Άρα, άμα δεν έχεις πάει ποτέ στα κατεχόμενα, άμα δεν έχεις κάνει Αποστολές, άμα δεν έχεις αλλάξει τα πράγματα, για ποιο πράγμα μιλάς όταν λες ότι θέλεις να λυθεί το Κυπριακό ζήτημα;  Γιατί μου δίνει την εντύπωση ότι είναι ένα θεωρητικό ζήτημα που πρέπει να το βάλουμε μέσα στα θέματα που απασχολούν τον κυπριακό λαό, αλλά όχι να θυσιαστούμε και γι’ αυτό. Λέω λοιπόν ότι αυτοί που πραγματικά ασχολούνται με την επίλυση του Κυπριακού ζητήματος πρέπει να ασχοληθούν με τους αγνοούμενους, με τους εγκλωβισμένους, με τους πρόσφυγες και με τα Κατεχόμενα. Αν αυτά τα στοιχεία δεν είναι στο λεξιλόγιό τους και μιλάν αφηρημένα για την επίλυση του Κυπριακού, σημαίνει πρακτικά ότι δεν θέλουν τα αρνητικά στοιχεία της Κατοχής πάνω στην οικονομία και δεν καταλαβαίνουν ότι θα πρέπει εμείς να έχουμε απολαβές από το φυσικό αέριο, από την αξιοποίηση της ΑΟΖ, από την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου. Γιατί βέβαια δεν επαρκούν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για να υπάρχει μια τέτοια τροφοδότηση του όλου ζητήματος, έτσι ώστε η επίλυση του Κυπριακού να σημαίνει ότι θα ξαναβρούμε τα οικονομικά δεδομένα, τις δυο πλευρές όπως έγινε με την επανένωση τη Γερμανίας , χωρίς να υπάρχει η φάση της λιτότητας γιατί θα έχουμε  τη δυναμική της ΑΟΖ και της αξιοποίησής της. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι δεν είναι ανάγκη να ακούμε ανθρώπους να μας λένε ότι ασχολούνται με το Κυπριακό, ενώ δεν έχουν εικόνα για τα Κατεχόμενα, δεν είναι ανάγκη να έχουμε ανθρώπους που ασχολούνται  – υποτίθεται – με το Κυπριακό, αλλά δεν ασχολούνται επί της ουσίας, με τους πρόσφυγες. Γιατί οι πρόσφυγες είναι μια οντότητα σημαντική, ακόμα και σε επίπεδο πληθυσμού. Σίγουρα δεν είναι οι αγνοούμενοι που θα ψηφίσουν, σίγουρα οι πολιτικοί δεν ποντάρουν πολύ και στους εγκλωβισμένους, επειδή είναι πάρα πολύ λίγοι, αλλά αναρωτιέμαι: οι πρόσφυγες  δεν είναι μια μάζα ψηφοφόρων η οποία είναι κρίσιμη; Ρωτάω: όταν ξέρουν ότι δεν ασχολείσαι πραγματικά με τα Κατεχόμενα, ότι δεν ασχολείσαι πραγματικά με τους πρόσφυγες, τι σημαίνει η επίλυση του Κυπριακού; Μήπως σημαίνει απλώς να μην ασχολούμαστε πια με αυτό; Γιατί άμα είναι αυτό, τότε εξετάζουμε το Κυπριακό σαν ένα εμπόδιο και όχι σαν μια υπέρβαση, που πρέπει να κάνουμε γιατί είναι το καθήκον μας και είναι θέμα τιμής για την Κύπρο, να δικαιώσουμε τα θύματα αυτής της βάρβαρης εισβολής.