Υπάρχει ένα σημείο που έχει ένα ειδικό ενδιαφέρον στις δηλώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτό αφορά στο Κυπριακό. Η Τουρκία πάντα ήθελε και θέλει να μπορεί να κάνει τα δικά της σε αυτό το θέμα και να παίξει υποτίθεται τον ρόλο της εγγυήτριας δύναμης. Θέλει πάση θυσία να αποφύγει τις παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως τώρα με αυτές τις κοινές Ευρωπαϊκές δηλώσεις βλέπουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι έτοιμη να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην στήριξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ άλλων διορίζοντας έναν εκπρόσωπο στην αποστολή των γραφείων του ΟΗΕ. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι δεν θέλει να αφήσει μόνη της την Κύπρο και ότι θέλει να την ενισχύσει σε αυτήν τη διαπραγμάτευση, όπου τώρα υπάρχουν κοινά ευρωπαϊκά συμφέροντα λόγω της ΑΟΖ, των κοιτασμάτων Αφροδίτη, Καλυψώ και Γλαύκος, του αγωγού φυσικού αερίου EastMed και συνολικά της συμμαχίας που έχει δημιουργηθεί στην Ανατολική Μεσόγειο μεταξύ κρατών που διαφωνούν κάθετα με την προκλητική και παραβατική στάση της Τουρκίας. Έτσι βλέπουμε ότι το κυπριακό ζήτημα γίνεται όλο και πιο πολύ ευρωπαϊκό, πράγμα που δικαιώνει τη στρατηγική του Κρανιδιώτη για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.