Κανένας δεν ήξερε ότι η ψυχή του είχε απελευθερωθεί στο έλος των κύκνων όταν είδε τη βαρβαρότητα από κοντά, όταν άκουσε τις σφαίρες να τρυπούν τα σώματα των δικών του αλλά και την ψυχή του. Εκεί έκλαψε για πρώτη φορά μαζί με την ίδια την Ανθρωπότητα. Ενώ τότε όταν ήταν αθώος μιλούσε μόνο για το καλό των ανθρώπων αλλά ποτέ δεν είχε αντιμετωπίσει την ίδια τη βαρβαρότητα με τόσο άμεσο τρόπο, δεν την είχε δει στα μάτια. Έτσι είδε αυτούς που έφυγαν. Έτσι έγινε αυτός που έμεινε. Κι αφού ήταν θέλημα, κατάλαβε ότι έπρεπε να αφιερωθεί σε αυτόν τον αγώνα, γιατί κανένας άλλος δεν θα το έκανε, αφού οι άλλοι  είχαν δολοφονηθεί. Τότε έγινε μαχητής για να πολεμήσει στο μέτωπο χωρίς να κρυφτεί, χωρίς να κάνει πίσω, χωρίς να φοβηθεί. Ήξερε ότι αυτός που έμεινε έπρεπε να κάνει το έργο όλων. Μεταμόρφωση ένιωσε μέσα του. Μετά άρχισε να γράφει το πεπρωμένο του που θα ήταν και αυτό όλων των ανθρώπων, όλων των σκλάβων που σπάραζαν τόσους αιώνες. Αυτός που έμεινε στο έλος των κύκνων, έφυγε για την πρώτη του αποστολή στον απέραντο κόσμο.