49762 - Ευαγγελία
Ν. Λυγερός
Σιγά σιγά καταλαβαίνω
πόσο βαθύ είναι αυτό που ζούμε
γιατί στην αρχή νόμιζα
ότι είμαστε φυλακισμένοι.
Τώρα βλέπω ότι είναι ένας τρόπος
να ξανασκεφτούμε τι είναι η ζωή μας
και πόσο πιο ουσιαστική είναι
όταν της αφαιρούμε τη καθημερινότητα.
Μπορεί να πιεζόμαστε αλλά μαθαίνουμε
τι σημαίνει η Ανθρωπότητα
και ο Αγώνας της.
Δεν μπορούσα να φανταστώ
ότι θα βρίσκαμε στο σπίτι μας
αυτό που αναζητούσαμε παντού.
Κι όμως είναι αλήθεια.
Τα λόγια του Σωτήρη με ηρεμούν.
Βλέπω καλύτερα το μέλλον μας
μέσω του παρελθόντος του
και έμαθα επιτέλους το νόημα
της μνήμης μέλλοντος.