Όσο και να προσπάθησε ο πρωθυπουργός των Σκοπίων να παρουσιαστεί ως ένας σοσιαλιστής, δεν κατάφερε να κρύψει το κομμουνιστικό υπόβαθρο του ίδιου και του κόμματός του. Βέβαια οι ειδικοί ήξεραν ήδη ότι το σοσιαλιστικό κόμμα των Σκοπίων ήταν απλώς η νέα ονομασία του κομμουνιστικού χωρίς καμία ουσιαστική διαφορά, αλλά με τις διαπραγματεύσεις όλοι έμαθαν και το ύφος του ίδιου του πρωθυπουργού που δεν μπόρεσε να κρύψει τις κομματικές του προτιμήσεις. Είναι βέβαια απολύτως λογικό αφού μεγάλωσε σε αυτήν την πλαστή ιστορία που κατασκευάστηκε από την εποχή του Τίτο, ο οποίος έδωσε ακόμα και εθνότητα στα Σκόπια για να ενισχύσει την ιδεολογική του πολιτική. Έτσι ο πρωθυπουργός των Σκοπίων δεν έζησε ποτέ την ιστορία που γνωρίζει η Ανθρωπότητα. Στην δική του πλαστή ιστορία, ιστορία είναι μόνο ένα ιδεολογικό εργαλείο, το οποίο αλλάζεται ανάλογα με τις απαιτήσεις και τις συνθήκες. Αυτή η προσέγγιση τον οδήγησε σε διαπραγματεύσεις που παρέμειναν κρυφές για να μην εκνευριστούν οι λαοί. Όμως μόλις μαθεύτηκε το κείμενο ο αγώνας της αντίστασης που είχε αρχίσει τον Ιανουάριο του 2018 ενισχύθηκε θεαματικά. Και τελικά φτάσαμε στην απόρριψη της Γαλλίας, της Ολλανδίας και της Δανίας που σταμάτησε εντελώς την προπαγάνδα που είχε στηθεί για την αυτόματη ένταξη των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι η κομμουνιστική προπαγάνδα του πρωθυπουργού των Σκοπίων έφτασε στα όρια της και αυτός αναγκάστηκε να παραιτηθεί, γιατί δεν ήταν πια αποδεκτός, αφού αποδείχτηκε ότι η προπαγάνδα του περί ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ήταν συμβατή με την ιστορία της Ευρώπης. Έπρεπε να γίνει κι αυτό, δηλαδή να δούμε αυτό το καθυστερημένο τέλος της δεύτερης φάσης ενός κρυφού κουμμουνισμού που δεν μπόρεσε να γίνει σοσιαλισμός.