Η ανάσα
της νύχτας
ακούστηκε
μετά
τις πρώτες
κινήσεις
του δοξαριού
και το όργανο
λύγισε
για ν’ ανοίξει
περισσότερο
έτσι ώστε
να βγει
ακόμα
πιο στρόγγυλος
ο ήχος
του πόθου
που άγγιζε
κάθε
κλειδί
της ψυχής.