Στην Έξυπνη Ιστορία είναι δυνατόν να δούμε τη δράση της πολυκυκλικής στρατηγικής, επειδή είναι ενισχυμένη σε στρατηγική, αφού ζει με τη Χρονοστρατηγική. Το θέμα είναι πρώτα η αναζήτηση των ιχνών της και η ανάδειξή της μετά τον εντοπισμό. Σίγουρα υπάρχουν εύκολα παραδείγματα, διότι μερικά έχουν μια ονομασία που δηλώνει από μόνη της μια διάρκεια. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο εκατονταετής πόλεμος που διήρκησε στην πραγματικότητα από το 1337 έως το 1453. Επίσης η ίδια η δομή του εξηγεί και τα ίχνη, αφού έχουμε από το 1337 έως το 1360 τις αγγλικές εκστρατείες, από το 1364 έως το 1380 την γαλλική αντεπίθεση από το 1381 έως το 1428 την αγγλική αντεπίθεση και τελικά από το 1429 έως το 1453 τη δεύτερη γαλλική αντεπίθεση. Λίγο πιο δύσκολο παράδειγμα είναι η πολιορκία του Χάνδακα που κράτησε από το 1648 έως το 1669. Διότι μπορεί να δείχνει μία διάρκεια αλλά για να φανεί η πολυκυκλική στρατηγική πρέπει να ενσωματωθεί σε μια πιο γενική πολιορκία που ξεκινά ως μια αντιπαράθεση με το Corso μετά τη διπλή πολιορκία της Ρόδου το 1444 και το 1522, την πολιορκία της Μάλτας το 1565, την πολιορκία της Αμμοχώστου το 1571 και τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571. Ένα άλλο πιο δύσκολο παράδειγμα είναι ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος που διαρκεί από το 1939 έως το 1945 διότι έχει τις ρίζες του μέσα στον πρώτο βέβαια 1914 – 1918 που αγγίζει τους Βαλκανικούς 1912 – 1913 αλλά βέβαια και τις Συνθήκες Versailles, Saint-Germain-en-Laye, Trianon και Neuilly, δίχως να ξεχάσουμε την κρίση του 1929 που χειροτέρεψε την κατάσταση μεταξύ των πολέμων.