Αυτό που βλέπουμε τώρα στη Χερσόνησο της Κορέας είναι μια προετοιμασία για το πεδίο μάχης. Το πλαίσιο είναι ήδη ξεκάθαρο λόγω της στρατηγικής θέσης της Κορέας, το πεδίο έχει επιλεχθεί όχι μόνο με το μέλλον, αλλά και λόγω του παρελθόντος και τώρα βλέπουμε χειροπιαστά τις πρώτες κινήσεις του πεδίου δράσης, αφού οι παίκτες έχουν τοποθετήσει τα κομμάτια τους πάνω στην σκακιέρα που μοιάζει περισσότερο με Shogiban λόγω του αργού ρυθμού του ανοίγματος, ειδικά από τον παίχτη που έχει πάρει την πρωτοβουλία για να επιλύσει το πρόβλημα. Κι επιλέγει πρώτα να λύσει το θέμα της ουράς πριν το πρόβλημα, διότι ξέρει ότι σ’ αυτό το παίγνιο εξουσίας όπου το παράλογο παίζει ένα τρομερό ρόλο, το πρέπον είναι να προστατευτούν οι αθώοι από κινήσεις που είναι παράνομες σε παγκόσμιο επίπεδο. Συνεπώς το σύστημα της άμυνας πρέπει να είναι πολύ εξελιγμένο για να αντέξει τις παράλογες πράξεις που με την επιθετικότητά τους δεν θ’ αλλάξουν την έκβαση του πολέμου, αλλά θα προκαλέσουν παράπλευρες απώλειες δίχως λόγο. Έτσι λοιπόν πριν την ενεργοποίηση της επίλυσης του σοβαρού προβλήματος, αντικρίζουμε επιλογές τοποθεσιών αντιπυραυλικών συστημάτων για την εξουδετέρωση επιθέσεων δίχως λόγο στρατηγικό, αλλά λόγω πολιτικής προπαγάνδας.